تقدیم به گل یاس من

 

خاکستری مینویسم

به رنگ واژه هایت

برای دستان تو

که قاموس نفسهای بی صدای من اند

و من مدیون دستان سبز توام

که هرشب

درباغ لحظه هایم ستاره میکارند

در سکوتی

که ثانیه هایش لبریز از عطر دعاست

مدیون دستان توام

که نفس های مرا

نمک گیر سفره صفا و صداقت تو کرده است

 

واین بار من خاکستری مینویسم

به رنگ ابرهای بارانی که هوای باریدن دارند

به رنگ کوه های دور دست

که عمریست تماشاگر هیاهوی انسان شده اند

به رنگ واژه های تو

که پرنیان مهر و قداستند

برای دستان سبز تو

که چشمه زلال نجابتند

و اما من

برای نوشتن از تو و دستان تو

این بار واژه کم آورده ام

بانوی آب ...

خواهرم ، زلال مهتاب

به من بگو دین آفتاب را

چگونه باید ادا کنم ؟

نوشته شده در جمعه 92/5/4ساعت 11:40 صبح توسط ..:: بهنام ::.. نظرات ( ) | |